اثرات بهداشتی مواجهه شغلی مزمن با غلظت های کم بخارات جیوه توسط کارگران یک واحد کلرآلکالی

هدف : مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثرات بهداشتی مواجهه شغلی مزمن با غلظت های کم بخارات جیوه طراحی و اجرا گردید.   روش بررسی : جمعیت مورد مطالعه را 46 نفر کارگر مرد یک واحد کلرآلکالی دارای مواجهه شغلی با بخارات جیوه و 65 نفر از کارگران سالم فاقد پیشینه شغلی مواجهه با جیوه (گروه مرجع) تشکیل می داد. برای افراد پرسشنامه ای در مورد وجود علائم مواجهه با جیوه تکمیل گردید. ضمناً کلیه کارگران مورد معاینات پزشکی قرار گرفته و آزمایشات بیوشیمیایی متداول از آنها بعمل آمد. بعلاوه با استفاده از روش های استاندارد میزان غلظت جیوه موجود در هوا و ادرار اندازه گیری و تعیین مقدار شد.   یافته ها : غلظت جیوه محیطی و ادراری در افراد در معرض مواجهه به ترتیب برابر با µg/m3 28/6 ± 97/3 و µg/lit 77/26 ± 3/34 برآورد گردید. گر چه این مقادیر از مقادیر حد تماس شغلی ( tlv ) و شاخص تماس بیولوژیکی( (bei توصیه شده برای این ماده پایین تر هستند، ولی جیوه ادراری کارگران در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع به طور معنی داری بالاتر بود. هیچ اختلاف معنی داری بین دو گروه در شمارش سلول های خونی، میزان اوره خون، میزان کراتینین سرم و فعالیت سرمی آنزیم های کبدی مشاهده نشد. برعکس تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میزان شیوع خستگی جسمی و ذهنی، بی اشتهایی، کاهش حافظه، تغییرات خلقی و عاطفی در افراد در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع به طور معنی داری شایعتر بود. همچنین فراوانی (درصد) شیوع علائمی مثل اسپاسم های دردناک عضلات دست و پا، بی قراری، ترس های مبهم و بی خوابی در گروه در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع بیشتر بود، هر چند که این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود.   نتیجه گیری : این مشاهدات نشان می دهد که مواجهه شغلی با بخارات جیوه حتی در غلظت های کم با احتمال بروز علائم عصبی و روانی همراه است.